Ey Hayalet Gemi !

Ben küçükken bu kadar okuma düşkünü değildim. Annemin beni sırf bir şeyler okuyayım, öğreneyim diyerekten birkaç cilt ansiklopedi ve de kitapla bir odaya kapadığını hatırlarım. :) "Bu odadan çıktığında bana okuduğun bir konuyu anlatacaksın ona göre." demişti gözlerimin içine gözlerini sabitleyerek. Benim odadan çıktığımda anneme anlatabildiğim tek şey ise "yunan mitolojisi" oldu. O zamanlardan bir masal düşkünlüğüm varmış belli. :)))

Bu kadar okumayı ve de kitapları seven bir ailenin içinden üniversiteye, hala tek tük, idare eder şekilde kitap okuyan bir insan olarak adımımı attım. Daha çok etrafımı izlemeyi seviyordum sanırım. Hala seviyorum ama kitaplarımın yeri çook ayrı !

Üniversitedeyken yakın, kitap kurdu bir arkadaşım sayesinde Hayalet Gemi'yle tanıştım. Öyle her kitapçıda, gazete bayiinde bulunabilen bir dergi değildi. Ama uzuuun yıllar azimle bu dergiyi takip ettim ve de belki de ben "okumayı sevmek" konusundaki ilk tohumları bu dergi sayesinde bünyeme ektim.

Borges'i, Küçük Prens'i, Don Kişot'u, Freud'u, Esher'i, bugün bildiğimiz birçok yazarı (Murat Gülsoy, Nazlı Ökten, Ergun Kocabıyık, ve niceleri..) burada tanıdım öğrendim. Dergi, içinde o ayın teması çerçevesinde yazılar, denemeler, hikayelerden oluşurdu ve ben çoğunu soluksuz okurdum. Yıllar önce izini kaybetmiştim ve de üzülerek artık yayınlanmadığını öğrenmiştim. Ama birkaç yıl önce tesadüf eseri,nette gezinirken bulduğum gibi, bütün çıkan sayıları web sayfasında arşivlemişler (http://www.hayaletgemi.com/ ). Hepsini pdf formatında bilgisayarınıza indirip arşivlemeniz mümkün. Kim akıl ettiyse ne iyi yapmış, fikrine ve de uğraşanların emeklerine sağlık. İnsanın hayal gücünü ve de yetilerini geliştiren böyle bir derginin tümden ortadan kalkması ne büyük kayıp olurdu ?!

Umarım herkes benim gibi her sayısından, her yazısından aynı büyük keyfi, lezzeti alır. ;)