Haftasonu sabahı kız kıza kordon boyunda bir kahvaltı yapalım dedik. Şüphesiz, asıl amacımız yemek değil çoook sevdiğimiz bir arkadaşımız için İstanbul uğurlamasaydı. Hala daha söyleniyoruz; " Nereden çıktı bu İstanbul'a taşınma işi.." diye diye..,ama gel gör ki ne demiş atalarımız bile: " Doğduğun değil, doyduğun yer ".
Sabahın ilk müşterisi bizdik. Alsancak gece hayatına alışık olduğundan mıdır bilinmez, kahvaltı için pek de hazırlı olduklarını söyleyemeyeceğim. Bütün iyi niyetlerine rağmen geç gelen servis, özellikle ekmek ve çaylar konusunda kahvaltı boyunca az bıdırdanmadık 5 hatun, varın gerisini siz düşünün. ;) Aç bir güruha küçücük bir ekmek sepeti layık görmüşlerdi. Doğal olarak önce gözümüz doymadı, mütemadiyyen "ekmek alabilir miyiz? " şeklinde kibar garsonumuzu delirttik. Sonunda çareyi bize ikinci bir sepet getirmekte buldu. :))
Açıkcası Pepe Rosso'daki kahvaltı ne göze, ne de midemize hitap ediyordu. Birazcık hayal kırıklığı olarak anılarımızda yerini aldı. Kahvaltı için önümüze gelenler arasında bahse değer tek şey tadına doyamayıp bir porsiyon daha istediğimiz İspanyol Omleti'ydi.
Ben derim ki Pepe Rosso'yu kahvaltı için değil, kanımca daha hoş olduğunu düşündüğüm akşam yemekleri ve ortamı için tercih edebilirsiniz. ;)
Son olarak; canım Sebuş'um umarım İstanbul sana bütün güzellikleri verir.
Güle güle git.
Yolun açık olsun.
...ve sözün bittiği yer.
Benim de akşam gitmişliğim var. Ekin ve Ahmet, baba-kız kahvaltı yapmışlardı ben seminerdeyken. Şikayet ettiklerini duymadım... Sizin temponuzla Ekin'inki çok farklı (malum, o yavaş yavaş yiyor :) ) belki de ondan garsonların yavaşlığı bizimkileri rahatsız etmemiştir :)))
YanıtlaSilBen yine de Pepe Rosso'nun akşamını tercih ederim :)