Akşamdan- sabaha, sabahtan - şu saatlere kafamın içinde şu kelimeler dönüyor erkeğin kadına söylediği; "..senin gülen gözlerini görünce.., mutlu olduğunu düşünüyorum..sen mutlu olunca, ben de mutlu oluyorum. "
Ben, bir insanın kendisinin mutlu olmasının, karşısındaki diğer insanın mutluluğundan önce geldiğini..hep böyle olduğunu düşünüyordum, biliyordum.
Galiba yanılmışım.
Hayattaki bencilliklerin ve saçma sapan ben merkezciliğin, egoların üzerinde de bir şeyler var sanırım.
Neden hayatın hep bizim etrafımızda döndüğü yanılgısıyla yaşarız, bu şekilde mutlu olabileceğimizi düşünürüz ?!
Asıl önemli olan ben'den ziyade, "biz " olabilmekte değil mi...?!
Bunu benim kafamın içine çok zarif bir insan düşürdü dün akşam....
Gerçekten kelimeler kıfayetsiz, ..o an sustum,cevap veremedim çünkü bu sözleri duymanın mutluluğunu karşılayabilecek bir şey yoktu ifade edebileceğim.
Teşekkür ederim...hayatın akışını, dünyanın dönüşünü farklılaştırdığın için... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder